Brave meisjes geraken er wel… Dat was toch het beeld dat ik mee kreeg in mijn opvoeding. Goed je best doen, vriendelijk zijn en helpen waar je kan. Mooie waarden, dat wel. Maar wat doe je als je daar eens geen zin in hebt? Mag je dan wel nee zeggen?
Ik herinner me een oefening in één van mijn coachingsopleidingen waarin ik letterlijk NEE moest zeggen. Ik kreeg het woord amper over mijn lippen. Ik probeerde telkens de boodschap anders in te pakken… Met als gevolg dat ze ook niet overkwam en ik over mijn grenzen liet gaan. Zelfs in een rollenspel.
Een al te agressieve Krijger is dus niet aan mij besteed, maar een stevige Krijger die mijn grenzen bewaakt, is heel welkom op mijn interne bus. Omdat ik nooit geleerd heb om ferm en stevig te zijn in mijn communicatie, is het oefenen geblazen. En dan krijg ik soms de feedback dat ik te direct ben. Het blijft aftasten tussen duidelijkheid en agressie.
Mijn Krijger is dus door de jaren heen vanop de achterbank van mijn interne bus wat meer naar voor opgeschoven. Hij houdt de chauffeur mee in de gaten en grijpt in als er beslissingen worden genomen die niet stroken met zijn gevoel van rechtvaardigheid of idee van zelfzorg. Soms dommelt hij eens in slaap. En dan kom ik -zoals deze week- tot de constatatie dat ik geleefd word door mijn agenda. Ik vind het nog steeds heeeel moeilijk om nee te zeggen op hulpvragen. Mijn innerlijke Redder is dan meteen klaarwakker en heeft al ja geroepen nog voor de Krijger zijn hoofd heeft opgetild.
Maar hij is wakker nu. Hij waakt deze week zeer plichtsgetrouw mee over mijn tijdsbesteding. Hij zei zelfs tegen mijn kinderen dat er deze week geen ruimte is voor extra vragen, bovenop de gewone gang van zaken. Dat zou ik vroeger zelfs niet eens durven dénken hebben. Het resultaat is nu wel, dat de huishoudelijke taakjes spontaan door hen worden opgepikt en dat er af en toe een liefdevolle schoudermassage opduikt, omdat mama zich deze week moet focussen :)
Dank u, Krijger. Ik beloof dat ik vaker naar je ga luisteren. Ik heb namelijk uit ervaring geleerd dat als ik dat niet doe, het ten koste gaat van mijn energie. Dan maar een keer vaker NEE zeggen, zelfs tegen mijn eigen kinderen.